Tag Archives: ამონარიდები ალექსანდრე კუპრინის მოთხრობებიდან…
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”
„იმის გაფიქრება, რომ შენი მიზეზით სხვას ღუპავ, სიკვდილს შვებად წარმოგიჩენს”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„შევარცხვინე ქონებისთვის თვალდავსებული ვაჟკაცი!”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”
„არ არსებობს ისეთი სახელმწიფო, სადაც წესრიგსა და დისციპლინას არ მოითხოვდნენ!”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”
„ – ეჰ, ჩემო ბიძია! ხომ გაგიგონია, ღმერთი გფარვიდეს სწორედ მეგობართან, სანდო კაცთან, რომელთანაც გულწრფელი ხარ და ენდობი,
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”
„ – მე ერთი კაცური წესის მეტი არა ვიცი რა ამქვეყნად: სხვის ადგილზე მუდამ შენი თავი უნდა წარმოიდგინო და ისე გამოუტანო განაჩენი”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”
„ადამიანი ბუნებით ეგოისტია! მისი გარდაქმნა შეუძლებელია, როგორც მაიმუნის გაადამიანება! აი, ეს ფაქტი უნდა იყოს ყველა თეორიისა და მოძღვრების ამოსავალი წერტილი”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”
„შეიძლება, ათასი დარიგება და ანდაზა ცალ-ცალკე სწორი და სასარგებლო იყოს, მაგრამ ერთად აღებული, ურთიერთ საწინააღმდეგო ქაოსად გადაიქცეოდა”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”
„სხვას რომ სამართალი გაუჩინო და შეაფასო, საკუთარ თავზე უნდა გქონდეს სწორი წარმოდგენა!”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”
„კაცის სიცოცხლე არც ისე მოკლე ყოფილა და ერთხელ ჩადენილი სიავკაცე, მართლაც, ბევრჯერ გამოგიქროლებს წინ!”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”
„დიდი ძალა ჰქონია ლუკმა პურს. ხომ გაგიგონია, მოვიდა შიმშილი და წავიდა სირცხვილიო”.