„უჰ, რა დიდი საქმეა არა ქნა ის, რაც არ შეგიძლია”.რიოკი ინოუე – „ეპიზოდი”
„თუ მწერალი ხარ – კიდეც უნდა წერო”. – ეს სიტყვები, რომელიც იაპონური წარმომავლობის მქონე ბრაზილიელი ქირურგს – რიოკი ინოუეს ეკუთვნის, მის ცხოვრებისეულ დევიზს წარმოადგენს.
ჟორჟ სიმენონი – „ეპიზოდი”
დეტექტიური ჟანრის ერთ-ერთი უდიდესი ბელგიელი მწერალი – ჟორჟ ჟოზეფ ქრისტიან სიმენონი (1903-1989 წლები), ყოველჯერზე, როდესაც იგი ახალ ლიტერატურულ ნაწარმოებზე იწყებდა მუშაობას, თავისი სახლის კარზე ჰკიდებდა დაფას გამაფრთხილებელი წარწერით: „გთხოვთ – ხელი არ შემიშალოთ”.
ემილ ზოლა – „ეპიზოდი”
„გახუნებული ნაქსოვი ქურთუკი, ძველი შარვალი და უხეში დიდი ფესამელები”. – აი ძირითადი ნაწილი იტალიური წარმომავლობის მქონე დიდი ფრანგი მწერლისა და პუბლიცისტის – ემილ ზოლას (1840-1902 წლები) გარდერობისა.
ამონარიდები ჟან-ჟაკ რუსოს რომანიდან – „ჟიული, ანუ ახალი ელოიზა”
„უკეთუ არ ძალგვიძს ჩვენი გრძნობების ალაგმვა, ჩვენი საქციელის ალაგმვა ხომ ჩვენს ხელთაა”.
იულია დრუნინა – „ეპიზოდი”
რუსმა პოეტმა ქალმა – იულია დრუნინამ (1924-1991 წლები) ჩემი ყურადღება ერთი ფრიად საინტერესო და იშვიათი გარემოებისდა გამო მიიპყრო.
ანატოლი კონი – „ეპიზოდი”
დიდი ფრანგი მწერლის – პროსპერ მერიმეს მიერ – „მსოფლიოში ყველაზე დიდ პოეტად” წოდებული – ალექსანდრე პუშკინის ბრწყინვალე შემოქმედების ერთ-ერთ უდიდეს თაყვანისმცემლად, ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში, XIX-XX საუკუნეებში მოღვაწე სახელგანთქმული რუსი ადვოკატი – ანატოლი კონი (1844-1927 წლები) მიიჩნეოდა.
ერნსტ თეოდორ ჰოფმანი – „ეპიზოდი”
გენიალური გერმანელი რომანტიკოსი მწერლისა და ინტელექტუალის – ერნსტ თეოდორ ჰოფმანის (1776-1822 წლები) შესაშური ნიჭი მხოლოდ მწერლობით არ შემოისაზღვრებოდა, რასაც მის საფლავზე გაკეთებული ეპიტაფიაც მოწმობს: „ის ერთდრულად კარგი იყო, როგორც იურისტი, როგორც ლიტერატორი, როგორც მუსიკოსი, როგორც მხატვარი”.
ჩარლზ დიკენსი – „ეპიზოდი”
ყველა დროის ერთ-ერთი უდიდესი ინგლისელსი მწერალი – ჩარლზ ჯონ ჰუფემ დიკენსი (1812-1870 წლები), თითოეულ ახალ ნაწარმოებზე მუშაობას მისთვის ჩვეულებად ქცეული ერთი უჩვეულო ქმედებით იწყებდა.
ვიქტორ-მარი ჰიუგო – „ეპიზოდი”
სიცოცხლის უკანასკნელი წლები გენიალურმა ფრანგმა რომანტიკოსმა მწერალმა – ვიქტორ-მარი ჰიუგომ (1802-1885 წლები) პარიზში გაატარა. საკვირველია, თუმცა ფაქტია, რომ იმ ქუჩას, სადაც ფრანგული რომანტიზმის ერთ-ერთი ლიდერი დამკვიდრდა,