Tag Archives: ამონარიდები ალექსანდრე კუპრინის მოთხრობებიდან…
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„ერთი მეათედი იმათგან, ვინც განუწყვეტლივ წუწუნებს, წახდა საზოგადოებაო, თვითონ რომ პატიოსანი იყოს, ქვეყანა სამოთხედ გადაიქცეოდა”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„ზოგს უნარი აქვს ცხოვრება გაიადვილოს, ზოგი – ძალათ იძნელებს ყველაფერს!”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„ – მამაზეციერს არცერთი არ გავუჩენივართ უნაკლოდ. ვინ მოთვლის, შენი ჭირიმე, რამდენი დიდი და პატარა მანკი გვჭირს ყველას!”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”
„პრივილეგია ყველაზე წამბილწველი და საშიში ქრთამი ყოფილა. იგი, თურმე, ისევე რყვნის ადამიანს, როგორც ყოველგვარი ქრთამი, ყოველი უკანონო საჩუქარი…”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”
„სიყალბეც ბევრჯერ ისე გულწრფელ სამოსშია გახვეული, როგორც სიმართლე!.. ასე რომ არ იყოს, განა, ამქვეყნად ვინმე მოტყუვდებოდა?!”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”
„სიცოცხლე ყველაზე დიდი განძია, მაგრამ არაფერი ისე არ დაგაბეჩავებს, როგორც მისი მონური სიყვარული”.
ამონარიდები ალექსანდრე კიკნაძის წიგნიდან – „კაჟში ჩაბუდებული ნაპერწკალი”
„საერთოდ, არ უნდა გეშინოდეს ცხოვრებისა. სულ ერთია, იმაზე მეტს მაინც ვერ გამოცდი, რაც მამაშენმა გამოსცადა”.
ამონარიდები ალექსანდრე კუპრინის მოთხრობებიდან…
„ჩემო კეთილო, რაც ეს სამყარო არსებობს, ყველაფერი წინ მიდიოდა და მიდის მხოლოდ მუცლით. სხვაფრივ არც ყოფილა და არც იქნება”. – (მოლოხი)
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „სიცოცხლის ხარკი”
„ – არ არსებობს უფრო დიდი ბოროტება, ვიდრე ადამიანში გალიის კარი გაუღო მხეცს. სანავარდოდ გაუშვა ის”.