„ – ადამიანებს ბავშვობიდანვე პატიოსნებას ასწავლიან, უპატიოსნონი კი გამოდიან”.

„ – როდის იყო სიმართლის მთქმელი გაგვიხარებია!” – (ძია შიოს უცნაურობანი)

„ – როგორც მოგეხსენებათ, დათვი ზამთრობით ჩაიდებს პირში საკუთარ თათს, ლოკავს და თავს იტყუებს, საკვებს შევექცევიო. ჩვენც დათვს ვგავართ ზოგჯერ: ვიიმედებთ და ვიტყუებთ თავს”.

„ცდა ბედის მონახევრეაო, რომ თქმულა, ალბათ, ერთ ცდაზე როდი თქმულა, ბევრ ცდაზე ითქმოდა, მრავალზე, გამარჯვებამდის, ბედის გამოჭედვამდის”.

„სადაც სიბრძნე მოუმადლებია ადამიანისათვის, იქ სისულელეც მოუყოლებია მაღალ ღმერთს…”

„რატომ არიან ადამიანები ასეთები? რატომ გვრით სიამოვნებას სხვათა უბედურება, რატომ არ არიან თავაზიანი და გულმოწყალენი, ვისთვის უნდათ ბუნებისაგან მომადლებული სიკეთის ნიჭი და რატომ გადააქცევენ ამ ნიჭს ბოროტებად?”

„ეს უსამართლო ცხოვრება ერთ გაბრაზებადაც არა ღირს”.