„ყოველთვის ორი უკიდურესობის – სიკეთისა და ბოროტების,სინათლისა და სიბნელის შუა უნდა იარო; რადგან დროთა განმავლობაში ყველაფერი იცვლება და გარდაიქმნება.

„ – რა დიდი აზრისა ხართ თქვენ ადამიანზე მაშინ,როდესაც ყველაზე დიდი ადამიანი ამქვეყნად,გოეთე თავისი გმირის – ფაუსტის პირით ამბობდა: მე გამვლელის ტერფით გასრესილი,მტვერში მცოცავი ჭიის მსგავსი ვარო.თქვენ კი ადამიანი დიდი რამე გგონიათ!

1. „ რად ექცევა ადამიანს დრო ასე სასტიკად? დრო ყოველ ჭირს ერევა.ადამიანს ყოველ ჭირს ავიწყებს.მხოლოდ ერთ ჭირს უახლოებს,ყოველ ჭირზე დიდ ჭირს – სიბერეს,

„ – ყველა ადამიანი საკუთარი თავის მეგობარია,ჩემო ძვირფასო.

„ნეტავ მეგობრობა მანამ გამოგვევლინა ადამიანისადმი, სანამ ცოცხალია, თორემ მიცვალებულს რაღად უნდა ფიცი და მტკიცი”. - ფრენსის სკოტ ფიცჯერალდი (დიდი გეტსბი)

“ადამიანი სიხარბედ გარდაიქცა და ეს სიხარბე მგლად მოევლინა ქვეყნიერებას”. -  ნიკო ლომოური (წუთისოფელი)

“ქალის ენა ყოველთვის არას ამბობს,გული კი ჰოს… ქალმა რო არას თქმა არ იცოდეს და ქალი რო მშიშარა,მორცხვი და შველივით ფრთხილი არ იყოს,ოროველა კამეჩი იქნებოდა და ცალგროშადაც არ ეღირებოდა”. – დიმიტრი მაჩხანელი (დილიმზე)

„ვაჟკაცობა ისეთი რამეა, რასაც ვერ მოსთხოვ ადამიანს. როგორ უნდა იყოს ადამიანი ვაჟკაცი, თუ არა აქვს ეს ვაჟკაცობა, არა აქვს, გესმის, არ დაუტოვა მამამისმა ასეთი რამე და მორჩა”. – კოტე ჯანდიერი (ხანმოკლე შვებულება)

“არც ერთი საქმის გადადება და ყიორი არ ვარგა,მაგრამ სიკვდილის საქმე ისეთი რამეა,რომ მუდამ გადადებული სჯობია”. - დემნა შენგელაია (ბათა ქექეია) 

“არის წიგნები, რომელთაც მსოფლიო ამორალურს უწოდებს, მაგრამ სწორედ ამ წიგნებში, როგორც სარკეში, მკითხველი საკუთარ მანკიერებას და სამარცხვინო საქციელს ხედავს. ეს არის და ეს.” - ოსკარ უაილდი (დორიან გრეის პორტრეტი)