ამონარიდები თეიმურაზ ლანჩავას მოთხრობებიდან…
„ – ციგანს და მამაძაღლს ენდო და შეიყვარო კი არა, დაწყობილ-დალაგებული ოჯახიშვილებს უჭირავთ თვალი საეშმაკოდ”.
ერნესტ ჰემინგუეი – „ეპიზოდი”
ჰანს კრისტიან ანდერსენი, ლუის კეროლი, აგათა კრისტი, ვლადიმერ მაიაკოვსკი – ეს ის საყოველთაოდ ცნობილი ლიტერატორებია,
ამონარიდები გიორგი სიჭინავას რომანიდან – „გვირილების მინდორი”
„გული ქვა ხომ არ არის, გული იმიტომ გაქვს, რომ გეტკინოს. ეს არის კაცის წილხვედრი ამ ცისქვეშეთში”.
ნიკოლოზ გოგოლი – „ეპიზოდი”
უკრაინული წარმომავლობის მქონე სახელოვანი რუსი ლიტერატორის - ნიკოლოზ გოგოლის (1809-1852 წლები) უცნაური ხასიათი და უჩვეულო თვისებები იმთავითვე განსჯის საგნად იყო ქცეული საზოგადოებაში.
ამონარიდები აკაკი მუხურაძის რომანიდან – „გამჭირვალე ნიღბები”
„ზოგის სიტყვა სიტყვა არ არის, უბრალოდ ხმაა! ხმას კიდევ ერთნაირად გამოსცემენ წინა და უკანა პირიდან”.
ამონარიდები გურამ გეგეშიძის რომანიდან – „ცოდვილი”
„ – ახ, რა კაცი მოკლეს, – ამბობდა ანტონი, – ახ, რა კარგი ადამიანი მოკლეს…
ვაჟა-ფშაველა წერდა…
„მე სინდისით ვიყო დასვენებული, ამაზე მეტი ქება და სახელი არ მინდა. სახელი როგორ გააბედნიერებს კაცს, თუ სინდისი აწუხებს. როდესაც სინდისიანია კაცი, დასვენებული, ბედნიერიც მაშინ არის მხოლოდ”.
ამონარიდები ვაჟა-ფშაველას მოთხრობებიდან…
„სწორედ შესაფერი აქია უთქვამთ ქართველებს ლობიოზე. ლობიოს იმდენივე ამაგი უდგა ჩვენზე, რამდენიც ბატებს რომზეო”. – (ჩვენი სოფელი)
ამონარიდები გიორგი სიჭინავას რომანიდან – „გვირილების მინდორი”
„რაც უფრო პირისპირ დგები ქვეყნიერებასთან, მით უფრო შეგაძრწუნებს საკუთარი უმწეობა. საკუთარი უმწეობით შეშფოთებული კაცი კი ცოდვის ბუდეა…”