სოკრატეს შესახებ…
იმ კაცს, რომელსაც ათენის დემოკრატია ასამართლებდა არა მარტო მკრეხელობისათვის, არამედ არისტოკრატიული რეჟიმის მომხრეობისთვისაც, – უკანასნელ მონაზედაც უარესად ეცვა,
აგათა კრისტი – „ეპიზოდები”
მებაღეობა მართლაც რომ სამეფო ხელობაა. ამას ის მრავალი ფაქტი მოწმობს, რომლითაც სავსეა კაცობრიობის ისტორიის მრავალნატანჯი ფურცლები.
„ზოგი რამ ჩვენი ბრალია: ყოველი ყორანი ორბად უნდა მივიღოთ!” ამონარიდები ანა ანტონოვსკაიას რომანიდან – „დიდი მოურავი”
„ – ეჰ, ღმერთმა რატომ არგუნა ადამიანებს ესოდენ მცირე ჭკუა? ნაცვლად იმისა, რომ მზის მოლურჯო-ყვითელი სხივებით დატკბნენ, გასისხლიანებული ხმლების ქნევით არიან აღტაცებულნი”.
პრინცი ფილიპ მაუნტბატენი – „ეპიზოდი”
„გულწრფელად გითხრათ, მერჩივნა ფლოტში დავრჩენილიყავი და უბრალო საზღავო ოფიცერი ვყოფილიყავიო”, – ამბობდა სიცოცხლის დაისის ჟამს მყოფი
სოკრატეს ნააზრევი…
„არც უსამართლობით უნდა მიაგო სანაცვლო უსამართლოს და არც ბოროტებით აზღვევინო სიავე ბოროტს, ვინაიდან
ამონარიდები ოთარ ჭილაძის რომანიდან – „აველუმი”
„მართლაც იმდენად გააოგნა დანარჩენი მსოფლიო 9 აპრილის საშინელმა სანახაობამ, იმდენად გაუჭირდა აღქმა და დაჯერება იმისა, რაც საკუთარი თვალით იხილა, თავის გამოდებას, ისევ თავის გაბრიყვება ამჯობინა,
ამონარიდები ერკმან-შატრიანის რომანიდან – „გლეხკაცის ისტორია”
„საქმე ბოლოა და ოღონდ ბოლო კარგი იყოს, დასაწყისს შეიძლება კაცმა თვალიც აარიდოს”.
ამონარიდები ანა ანტონოვსკაიას რომანიდან – „დიდი მოურავი”
„ყოველი სამსახური გადახდას მოითხოვს”…
ამონარიდები ჟიულ ვერნის რომანიდან – „80 000 კილომეტრი წყალქვეშ”
„ – პროფესორო, რა არის მარგალიტი?
- ჩემო კარგო ნედ, მარგალიტი პოეტებისთვის ზღვის ცრემლია, აღმოსავლეთის ხალხის თვალში – გაქვავებული ცვარი, ქალებისთვის – უძვირფასესი სამკაული,