„ვინც ცდილობს დაინახოს ის, რასაც ვერ ხედავს, ძალით ირთულებს ცხოვრებას. ხომ უმზერ მზეს, ვარსკვლავებს, მწვანე ბალახს, ზღვას… არ გეყოფა?..”

„იყავ კეთილი, მაგრამ იცოდნენ, რომ ბოროტების ჩადენაც შეგიძლია”.

„ – საით მიდიხარ, შვილო? – ჰკითხა თევდორემ.

აღათია შეკრთა. არ მოელოდა მღვდელთან შეხვედრას. ის გაქვავებულივით იდგა და ვერ მოეფიქრებინა, რა ეთქვა.

„ეს ქვეყანა და – სამართალი?” – (მიბრიდინე)

„ამ ქვეყნად კარგ სახელზე გამძლე არაფერია. კარგი სახელი მარმარილოს ქანდაკებაზე უფრო დიდხანსა სძლებს”.

„ – შვილი მტრად კი არა, ათჯერ მტრად უნდა გაზარდო, თუ გინდა ოჯახსა და ქვეყანას მოყვარედ გამოადგეს. ეს სიტყვა ბარე მილიონზე მეტ კაცს ექნება ნათქვამი და რამდენიმეს შესრულებული”. – (როდის ამოდის მზე)

„ – საერთოდ, თქვენ თავზე არ მიიღოთ და, ყველა ჭკუას რომ გარიგებს, ცუდია”. – (წლევანდელი ზაფხული წყალტუბოში)

„ – ისე, კაცმა რომ თქვას, რა მოხდა, რა დაშავდა იმით, რომ კაცმა გული გადააყოლოს, თავის სითბო პაწია სხვასაც უზიაროს და ამქვეყნისაკენ გული შემოუბრუნოს. აჰა, თვითონ სახელწოდებას დააკვირდით, ბატონო: „სა-ყვა-რე-ლი”.

„ – კაცობრიობამ ამოწურა თავისი თავი, დაისი დაუდგა და ახლა კეთილშობილებისა და პატიოსნების იმედზე ყოფნა იგივეა, ქვის ცულითა და მშვილდისრით რომ გამოხვიდე ტყვიამფრქვევის, ზარბაზნისა და ტანკის წინააღმდეგ.

„მეორე კაცისთვის სწორედ ისაა ყველაზე ძნელი ასატანი და, იმავე დროს, ადვილი მოსასპობი, რაც შენთვის უხვად მოუცია ღმერთს”.