Tag Archives: ლიტერატურა
ამონარიდი რეზო ჭეიშვილის მოთხრობიდან – „მიწების განაწილება”
„ -…ამხანაგებო, სიდიდე სამყაროში, როგორც მოგეხსენებათ, ფარდობითი მცნებაა; სიდიდე სიდიდეა დროშიც და სივრცეშიც, რეალურადაც, ფარდობითადაც.
ამონარიდები ესა დე კეიროშის რომანიდან – „პადრე ამაროს დანაშაული”
„ერთხელ შემცოდი სხეული ცთუნებას ვეღარ უძლებს!”
ამონარიდები გიორგი სიჭინავას რომანიდან – „გვირილების მინდორი”
„ – თუ გონს წამართმევ, სინათლეს როგორ მპირდები?..”
ამონარიდები თეიმურაზ ლანჩავას მოთხრობებიდან…
„ – რძე თუ გინდოდათ თქვენ და კეცის ჭადი, ორ კაპიკად არ გამაყიდინებდით სოფელს, ჩაი მიირთვით ახლა და არ გამაგონოთ წუწუნი”. – (ვიღაც იძახდა ჭიშკართან)
ამონარიდები ლევან გოთუას თხზულებიდან – „ლეკვი ლომისა”
„ – იცოდე, ახლაც არიან პირველყოფილი ადამიანები, თუმცა შეიძლება ახალმოდურადაც აცვიათ და შესანიშნავ მანქანებსაც დააქროლებენ!”
ამონარიდები ლევან გოთუას მოთხრობიდან – „ნისლი ნახატარის ტყეში”
„ – ცხოვრება სწორი თვალსაზრისია – ზოგი სველს ეძებს და მშრალზე რჩება, ზოგი – მშრალსა და, სველში კი ზის!”
ამონარიდები ჯონ გოლზუორთის მოთხრობიდან – „რაინდი”
„მჯერა, რომ მხოლოდ სამკვდრო-სასიცოცხლო გასაჭირში მიხვდება კაცი, რის ჩადენა შეუძლია და რის არა. იგი შ ე ი ც ნ ო ბ ს თავის თავს – ეგ არის და ეგ!”
ამონარიდები ჰანს ფალადას რომანიდან – „აწ რაღასა იქმ, პატარა კაცო?!.”
„ასეთია კაცის ბუნება. ჭკუას ვერასოდეს ვერ სწავლობს და კვლავ იმეორებს სისულელეებს”.
ამონარიდები გივი კარბელაშვილის რომანიდან – „მგზნებარებით ჩაფერფლილი გულები”
„ქალი იყო და არის კაცის ყველა შთაგონების სათავე, საწყისი და ბედნიერება თუ უბედურებაც. უქალოდ სიცოცხლე ვერა იქმს გაგრძელებას და გალაღებას. კაცი, რომელიც ქალით არ შთაიგონების, ვერა დიდ საქმეს ვერა იქმს ვეროდეს – ეს კანონია საუკუნო და სამარადჟამო”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მაკიზარებთან”
„სხვას რომ სამართალი გაუჩინო და შეაფასო, საკუთარ თავზე უნდა გქონდეს სწორი წარმოდგენა!”