„თუ კეფის შიგნით ჭკუაა, უკანაც ხედავს, გვერდებზეც და წინ ხომ ხედავს და ხედავს. და იმასაც ხედავს, რასაც თვალი ვერ სწვდება…” – (ჩემი ქართულის მასწავლებელი)

„ყარაულის ძილი არ გამიგია მე!”

„წელში ოთხად მოკეცილი ბებერი გინდა მეფის ტახტზე დასვი და გინდაც ბუხართან, ერთი ოხერი იქნება!” – (როდის ამოდის მზე)

„ადამიანური არ უნდა ეუცხოვოს არავის… გარდა ბრიყვისა”. 

„კაცის სიცოცხლე არც ისე მოკლე ყოფილა და ერთხელ ჩადენილი სიავკაცე, მართლაც, ბევრჯერ გამოგიქროლებს წინ!”

„მამლები ყივიან. პირველი ყივილია და განთიადამდე ჯერ კიდევ დიდი დროა. ყივიან ახლო, ყივიან შორს. ყივიან გაბედულად, ყივიან გაუბედავად, ყივიან,

„სიკეთე ყოველთვის კეთილითვე როდი ბრუნდება… ამან არ დაგაღონოს, სიკეთის თესლი არ იკარგება, გაღვივებისა და ამოსვლის დროს ქვა და მუდრეგი თუ დახვდა, გვერდს აუქცევს და სხვა მხრიდან ამოვა.

„ლომს თუ დასჭირდა, ღრიალზე მეტად ქუხილი ემარჯვება”.