Tag Archives: პოეზია

ლიკა ოხანაშვილი – “ერთით მეტი თუ ერთით ნაკლები”…

ყველა

საქციელს ამ ცხოვრებაში,

დავით მჭედლური – “დაკარგულთათვის”

შენ გიგონებ მერეხის ჟამს

ჩაგრეხილო ელვის წნელო,

ლაშა ნადარეივილი – „ეი, ბიჭო სამშობლოსთან არაფერი შეგეშალოს!”

ღმერთმა ჭირი გვაშოროს და

შოთას ფრესკა არვინ შალოს,

უილიამ შექსპირი – “სონეტი XXXVIII”

მე სანამ შენში შთაგონების ძიებას ვბედავ,

სანამ შენს სუნთქვას სიოდ ვაფენ ლექსის სტრიქონებს,

“დჰამაპადა” – (ძველი ბუდისტური ლიტერატურული ძეგლი – ეტიუდები)

წვეთვეწობით დამწიფდება ბოროტების თესლი,

უცებ კი არ დაასუსტებს რწმენას მისი გესლი;

უილიამ შექსპირი – “სონეტი XCIV”

ვისაც სიავის ძალა შესწევს,მაგრამ დღეს ავით

არც ვინმეს ჩაგრავს და არც ანგრევს სხვების ანაგებს,

თემურ ელიავა – “უხამსი ფიქრებით ავიტან ალიონს”

უხამსი ფიქრებით ავიტან ალიონს,

მაესტროს მორალი ყელში მაქვს გაჩრილი.

უილიამ შექსპირი – “სონეტი LVII”

შენს მონობაში ისე გადის ჩემი ცხოვრება,

ვერ გამიგია – წამია თუ წელიწადია;

აბულჰასან რუდაქის “პოეზიიდან”

ცხოვრებას კარგად შეხედე,

გონს მოდი,იყავ ჭკვიანი,

ზვიად გამსახურდია – “მთვარის ნიშნობა” (გალაკტიონ ტაბიძისადმი)

არფაზე გაკრული გველი

ჩუმი ნიშნობაა მთვარის.