Tag Archives: ამონარიდები ალექსანდრე კუპრინის მოთხრობებიდან…

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”

„ამ ჩვენს მშვენიერ საუკუნეში სწავლა-განათლება, მეცნიერება, მუქთამჭამელობა და მაიმუნობა ერთმანეთშია არეულ-დარეული”.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”

„სიბრალული აქვს სათავედ სიყვარულსაც, ნუგეშისცემასაც, ერთმანეთის განკითხვასაც, შეწყნარებასა და შენდობასაც.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”

„დათმობა თუ არ იქნა, ისე რა ცხოვრება აშენდება!”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”

„ადამიანს სხვისი სიტყვით თუ იცნობ, ეს იმას ნიშნავს, რომ ან სრულებით არ იცნობ, ან უკუღმა იცნობ”.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”

„დღეს ყველაფერს პოლიტიკის შმორი ასდის! სიყვარულსაც, სიძულვილსაც, მეგობრობასაც!..”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”

„დალახვროს ღმერთმა გრძელი ენა და დაუყენებელი პირი!”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”

„ – ასე ვიცით ჩვენ: ყველა ჯოხი გაჭირვებულ კაცზე უნდა გადავტეხოთ!”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”

„გახსოვდეთ! ჩვენ, უწინარეს ყოვლისა, ადამიანები ვართ!”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”

„ – სხვის თვალს ვენაცვალე! სხვისი თვალი რომ არა, ჩვენს ავსა და კარგს ვერასოდეს დავინახავდით!”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”

„ – მე აღმოვაჩინე, რომ ერთი კაცის ჩავარდნა მანქანის ქვეშ, კოლოსალური ომი ან მთელი სამყაროს მოსპობა, პირნციპულად, ერთნაირი უბედურებაა!”