„ფული საპონსა ჰგავს… ურემი რომ ჭრიჭინს დაიწყებს, საპონს ამოსცხებენ და გაჩუმდება; ვაი იმას, ვისაც ღერძის გასაჩუმებელი საპონი ვერ უშოვნია”.

„ადიდებულ მდინარესავით ათას საზრუნავს გამორიყავს წუთისოფელი”.

„ადამიანო, რა ამოუცნობი რამა ხარ!”

„გულგახსნილობავ! მიამიტო, მოზეიმე გულგახსნილობავ, შენა ხარ ადამიანის მომშლელი და დამამცირებელი, უნაყოფო საცთურით აღსავსე საწამლავი, აზრისა და სიმშვიდის აღვირახსნილი მტერი; ნეტა რა უნდა იყოს შენზე საზარელი?” – (ბედნიერება)

„უბედურება ის არი, ავკაცობით ცნობილი პიროვნებებიც რომ მოწიწების ღირსნი ხდებიან ზოგჯერ ჩვენში”.

„გინდათ დარტყმა – დაარტყით, იბრძოლეთ, გინდათ მოთმენა – მაშინ მოითმინეთ”.

„ – მიწის ქვეშაა ძნელი, გაუსაძლისი, თორემ ცის ქვეშ რა გაგიჭირდება; რაც უნდა გაგიჭირდეს, დამხმარე მაინც გაგიჩნდება, ცის ქვეშ ხელის გაწოდება შეიძლება, მიწის ქვეშ არა, ნწ, არა”.

„როდესაც კაცი ბედნიერია, ყველა მის ცუდ მხარეებს ამჩნევს, მაგრამ როცა კაცს უბედურება შეემთხვევა, ყველას მისი კარგი თვისებები აგონდება”.

„ყველა თავისთავზე ფიქრობს, ცდილობს, რაც შეიძლება მეტი წაგლიჯოს ამ ცხოვრებას და არ ედარდება თუ რას უტოვებს შთამომავლობას. აღარ არსებობენ სამაგალითო, თამამი, რჩეული ადამიანები,