Tag Archives: ლიტერატურა
ამონარიდები გურამ გეგეშიძის რომანიდან – „ცოდვილი”
„ – ქრისტემ თქვა: ყოველი, რომელმან ჰქმნა ცოდვა, მონა არს იმა ცოდვისაო”.
ამონარიდები ჩაკ პალანიკის რომანიდან – „ხრჩობა”
„ – არაფერია იმაზე სრულყოფილი, ვიდრე შენ შეგიძლია წარმოიდგინო”.
ამონარიდები ჰერმან ბროხის რომანიდან – „ვერგილიუსის სიკვდილი”
„ყოველგვარი სიძულვილი ნაწილობრივ საკუთარი თავის სიძულვილიცაა”.
ამონარიდები ზურაბ კუხიანიძის მოთხრობიდან – „თავქვეშ ამოდებული იმედი”
„მძულს და ვერ ვიტან, როცა ვინმეს ვებრალები და ვეცოდები. მიმტრე, მეომე, წამღლიტე, გამქურდე, ვალს ნუ დამიბრუნებ, მიღალატე!.. ხომ საძაგლობაა? მაგრამ შებრალება და შეცოდება უფრო მგვრის ზიზღს”.
ამონარიდები ალიო ადამიას რომანიდან – „დიდი და პატარა ეკატერინე”
„ხალხის შესწავლაა ძნელი, თორემ მათემატიკა? ფიქრიც ნუ გექნება!” – (ავტორი გენია.ჯი)
* * *
ამონარიდები ან და სერჟ გოლონების რომანიდან – „ანჟელიკა”
„ომი, ჩემო ძვირფასო, გარდაუვალი ბოროტებაა, და ეს უბრალოდ გულუბრყვილობაა – მოითხოვო მშვიდობა, რომელზეც ღმერთი უარს გვეუბნება ჩვენ, საბრალო ცოდვილებს”.
ამონარიდები მიხეილ სალტიკოვ-შჩედრინის რომანიდან – „ბატონი გოლოვლიოვები”
„დიახ, დიდებული საიდუმლოა – სიკვდილი! არა უწყოდე არცა დღე, არცა ჟამი – აი რანაირი საიდუმლოა ეს!”
ამონარიდები ივანე ტურგენევის მოთხრობიდან – „მიწერ-მოწერა”
„ამქვეყნად ყველაფერზე შეიძლება ილაპარაკო ცხარედ, გატაცებით, მაგრამ მადიანად მხოლოდ საკუთარ თავზე ლაპარაკობს ადამიანი”.
ამონარიდები რევაზ ჯაფარიძის ორი მოთხრობიდან – „ადამიანის მორჩილი ზღვა” და „ღმერთო, მომაგონე”
„ცხოვრება კი თავისი გზით მიდის. მას არც მეფისათვის სცალია და არც ხალხისათვის, ვინაიდან თავისი გარდაუვალი კანონები აქვს და, სურს თუ არ სურს, მხოლოდ იმ კანონების ნებასა და სურვილს უნდა მისდიოს”. – (ადამიანის მორჩილი ზღვა)