Tag Archives: ლიტერატურა
ამონარიდები ივანე ტურგენევის მოთხრობიდან – „მყუდრო ადგილი”
„ყველაფრის მიღწევას უნდა ცდილობდეს ადამიანი: იქნებ და ხვდეს წილად რამე”.
ამონარიდები ჯეკ ლონდონის მოთხრობებიდან…
„რატომ გვწყურია ასე სიცოცხლე? სიცოცხლე ხომ თამაშია, რომელშიაც ადამიანი ვერასოდეს იმარჯვებს.
ამონარიდები რევაზ ჯაფარიძის მოთხრობებიდან…
„დედამიწის ზურგზე ჯერ კაცი არ დაბადებულა, ვინც თავისი თავის ნამდვილი ფასი არ იცოდეს”. – (ვერცხლის აბლაბუდა)
ამონარიდები დავით ასკურავას მოთხრობებიდან…
„ასი წელი არაფერი ბედენაა კაცისათვის. საუკუნეს უკან რომ მოიტოვებ და მოიხედავ, იმდენ კარგს დაინახავ ამქვეყნად, დაგენანება საწუთროს დათმობა. ასეა კაცი, ცუდს ივიწყებს, კარგს იმახსოვრებს და ამით იდიდებს სამზეოზე ყოფნის ჟამს, თორემ?..” – (უკანასკნელი მარულა)
ამონარიდები ზაჰირი სამარყანდელის წიგნიდან – „სინდბად-ნამე”
„თუ გსურს იბატონო, კიდეც უნდა დასაჯო”.
ამონარიდები ვადიმ ბოიკოს წიგნიდან – „სიტყვა სიკვდილით დასჯის შემდეგ”
„ჯოჯოხეთის დანტესეული სურათები მკრთალდებიან ახალი ჯოჯოხეთის – ოსვენციმის სურათების წინაშე”.
ამონარიდები პოლიკარპე კაკაბაძის პიესიდან – „მეფე ბაგრატ მეშვიდე”
„არაფერი არ შეიძლება იყოს ისე სპეტაკი, მაღალი, როგორც ქალის სიყვარული, მაგრამ გახსოვდეს, ზოგან ეს ვნება ყოველივეზე ბილწია და დამღუპველი”.
ამონარიდი ჭოლა ლომთათიძის ლიტერატურული ნაწარმოებიდან – „სახრჩობელის წინაშე”
„ფულები გაქვთ თქვენ და ღმერთიც თქვენს მხარეზეა, იმიტომ რომ ფულები გაქვთ თქვენ. ბევრისაგან ბევრი მეცნიერი და სწავლული ამართლებს თქვენს არსებობას ქვეყანაზე,
ტიციან ტაბიძე – „არის ნიადაგი ჩვენში სიმბოლიზმის?”
„ქართველ ხალხში ცხოვრობს უკვდავი აქტიორული სული, იმას უნდა მუდამ სხვა იყოს, იმას უყვარს თეატრალიზაცია ცხოვრების.
ამონარიდი ჭოლა ლომთათიძის მოთხრობიდან – „ცხოვრების გულიდან”
„ – რა მინდა? რა მინდა, ღმერთი მინდა, ღმერთი! დაიძახა ქალმა: – დიახ, ღმერთი მინდა!.. შენ მე უღმერთო დამიძახე და აი მე შენ გკითხავ – არის კი ჩემთვის ღმერთი?