Tag Archives: პოეზია

ოთარ ჭილაძე – „ვიდრე ხარ… ვიდრე გათოვს და გაწვიმს”

ვიდრე ხარ… ვიდრე გათოვს და გაწვიმს,

არ წარიკვეთო არასდროს სასო.

თამაზ მეტრეველი – „რად მეკითხები, ამ მახეში როგორ გავები…”

რად მეკითხები, ამ მახეში როგორ გავები…

ეს ყოველივე კარგად იცი, ჩემზე ახია!

ალექსანდრე პუშკინი – „მე თქვენ მიყვარდით”

მე თქვენ მიყვარდით!.. შეიძლება,ეს სიყვარული

ჯერ არ ჩამქრალა ამ ჩემს გულში,ისევ ხმიანობს,

ბაჰარი – „შაჰის რისხვა”

მღლის და მაწამებს ეს სიცრუე და ორპირობა,

ღმერთო,მაშორე ამ ნაღველთა უნაპირობა…

ტარას შევჩენკო – „უკრაინა”

როცა მოვკვდე – დაიხსომეთ

ჩემი ბოლო,მყუდრო ბინა

თამაზ ჭილაძე – „ქუჩის საათი”

შუა ქუჩაში ვდგავარ და ვუსმენ,

როგორ გუგუნებს ლითონის გული,

ნასერ ხოსროვი – „მეხოტბეთა საკიცხავად თქმული”

მეხოტბეებს როცა ვუმზერ,

ნაღვლიანად მეღიმება, –

მოსე იბნ ეზრა – „სასაფლაონი”

გზაო,ვზივარ და დუმილით გიცქერ,

უჟმურ მიწაში თვლემენ ლანდები;

აბუ ლ-ჰასან ფეროხი – „რა კარგია,როცა გიყვარს”

რა კარგია,როცა გიყვარს

და გულს გიძრავს მისი ვნება,

საადი შირაზელი – „შენ ჰე”

შენ ჰე,რომელიც ხალხს ასწავლი,არიგებ ვითომ,

რასაც ქადაგებ,შეისმინო ის უნდა თვითონ.