Tag Archives: პოეზია

ტიციან ტაბიძე – “მეარღნეები და პოეტები”

… და ალიონზე თეთრ დუქანთან

სტირის არღანი.

ნოე ჩხიკვაძე – “კითხვა-პასუხი”

როს ჭრილობით იტანჯები,გეწამლება სული,

სიკვდილს ებრძვი,გებინდება სიყრმის გაზაფხული,

ალიო მირცხულავა – “ვერხვი”

კლდეზე ვდგავარ თეთრი ვერხვი,მხრები ამიტოტებია,

ვინმე ხრამში თუ გადასცდა – ხელი გამიწოდებია,

გიორგი ქუჩიშვილი – “ჩემი ფიქრები”

შემოღამდება და ვარსკვლავები

ცაზე კენტ-კენტად აენთებიან,

მურმან ლებანიძე – “ეგ – არაფერი”

ეგ – არაფერი,

ჩემო ქრისტო,ჩემო ღალაკო,

დომინიკა ერისთავი (განდეგილი) – “ვნახე ჭაბუკი უმწეოდ”

ვნახე ჭაბუკი უმწეოდ

მინდორში ეგდო,ჰკვდებოდა:

დუტუ მეგრელის გენიალური ლექსი – “პატარა ქართველი”

მე პატარა ქართველი ვარ,

კავკასიის მთების შვილი

ხალხური ლექსი

ვაჟკაცის სახელს უკვდავს ჰყოფს

სამშობლოს მტერთან ომია:

დუტუ მეგრელი – “მთას”

ნეტა შენ,მთაო,ცას რომ სწვდება შენი მწვერვალი,

ღრუბლებს ზევიდან თეთრ-სპეტაკად გამომზირალი,

მიხეილ ქვლივიძე – “გრამატიკული საკვირველებანი”

დაჰკვირვებიხართ,მეგობრებო,ზედსართავ სახელს:

არსებით სახელს როგორ უცვლის აზრსა და სახეს?