Monthly Archives: დეკემბერი 2018
„პატარა წმინდანები”
„გაბოროტებული კაცის ხმაჩახლეჩილი ჭრიალის მსგავსი ხმით გაიღო ბავშვთა სახლის ძველი ხის კარი. სამარისებული სიჩუმე… რკინის საწოლებზე ჩამომჯდარი „პატარა წმინდანების” ნაღვლიან სახეებზე ალალი მოლოდინის წარუშლელი კვალია აღბეჭდილი.
რიოკი ინოუე – „ეპიზოდი”
„თუ მწერალი ხარ – კიდეც უნდა წერო”. – ეს სიტყვები, რომელიც იაპონური წარმომავლობის მქონე ბრაზილიელი ქირურგს – რიოკი ინოუეს ეკუთვნის, მის ცხოვრებისეულ დევიზს წარმოადგენს.
ჟორჟ სიმენონი – „ეპიზოდი”
დეტექტიური ჟანრის ერთ-ერთი უდიდესი ბელგიელი მწერალი – ჟორჟ ჟოზეფ ქრისტიან სიმენონი (1903-1989 წლები), ყოველჯერზე, როდესაც იგი ახალ ლიტერატურულ ნაწარმოებზე იწყებდა მუშაობას, თავისი სახლის კარზე ჰკიდებდა დაფას გამაფრთხილებელი წარწერით: „გთხოვთ – ხელი არ შემიშალოთ”.
ემილ ზოლა – „ეპიზოდი”
„გახუნებული ნაქსოვი ქურთუკი, ძველი შარვალი და უხეში დიდი ფესამელები”. – აი ძირითადი ნაწილი იტალიური წარმომავლობის მქონე დიდი ფრანგი მწერლისა და პუბლიცისტის – ემილ ზოლას (1840-1902 წლები) გარდერობისა.
ამონარიდები ჟან-ჟაკ რუსოს რომანიდან – „ჟიული, ანუ ახალი ელოიზა”
„უკეთუ არ ძალგვიძს ჩვენი გრძნობების ალაგმვა, ჩვენი საქციელის ალაგმვა ხომ ჩვენს ხელთაა”.
იულია დრუნინა – „ეპიზოდი”
რუსმა პოეტმა ქალმა – იულია დრუნინამ (1924-1991 წლები) ჩემი ყურადღება ერთი ფრიად საინტერესო და იშვიათი გარემოებისდა გამო მიიპყრო.
ანატოლი კონი – „ეპიზოდი”
დიდი ფრანგი მწერლის – პროსპერ მერიმეს მიერ – „მსოფლიოში ყველაზე დიდ პოეტად” წოდებული – ალექსანდრე პუშკინის ბრწყინვალე შემოქმედების ერთ-ერთ უდიდეს თაყვანისმცემლად, ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში, XIX-XX საუკუნეებში მოღვაწე სახელგანთქმული რუსი ადვოკატი – ანატოლი კონი (1844-1927 წლები) მიიჩნეოდა.
ერნსტ თეოდორ ჰოფმანი – „ეპიზოდი”
გენიალური გერმანელი რომანტიკოსი მწერლისა და ინტელექტუალის – ერნსტ თეოდორ ჰოფმანის (1776-1822 წლები) შესაშური ნიჭი მხოლოდ მწერლობით არ შემოისაზღვრებოდა, რასაც მის საფლავზე გაკეთებული ეპიტაფიაც მოწმობს: „ის ერთდრულად კარგი იყო, როგორც იურისტი, როგორც ლიტერატორი, როგორც მუსიკოსი, როგორც მხატვარი”.
ჩარლზ დიკენსი – „ეპიზოდი”
ყველა დროის ერთ-ერთი უდიდესი ინგლისელსი მწერალი – ჩარლზ ჯონ ჰუფემ დიკენსი (1812-1870 წლები), თითოეულ ახალ ნაწარმოებზე მუშაობას მისთვის ჩვეულებად ქცეული ერთი უჩვეულო ქმედებით იწყებდა.