„ – მომიტევოს დიდმა დარვინმა და, რატომღაც არა მჯერა, რომ მე მაიმუნის ანდა მისი მსგავსი ცხოველისაგან ვიყო წარმოშობილი… თუმცა ზოგიერთთა ძმათა ჩემთა ქცევა სწორედ რომ ამაზე მიგვანიშნებს”.

„ – დაიხსომე: სხვის საქმეში არასოდეს არ ჩაერიო. ვინ იცის, კაცი რა ხასიათზეა. ზოგს თავიც კი აქვს მოძულებული”.

„გარეშე კაცის არც თვალია სარწმუნო და არც სიტყვა”.

„ადამიანმა, რა გზასაც არ უნდა ადგეს, მშვენივრად იცის, კარგი რა არის და ცუდი რა არის”.

„როგორ ეშინიათ მევალეებს ჩემი სიკვდილის. ღმერთო, მამყოფე კარგად! – ცოდვაა ეს ხალხი!”

ვერ გაეპარა ღმერთსა და სინდისს

ბედი უკუღმა დაჭედილ ნალით.