დომენიკო გირლანდაიო – “მოხუცი შვილიშვილთან”
“მოხუცი შვილიშვილთან” - იტალიურ ენაზე “Ritrato di vecchio con nipote”,წარმოადგენს დიდებული იტალიელი მხატვრის,ფლორენციული სამხატვრო სკოლისა და კვატროჩენტოს თვალსაჩინო წარმომადგენლის - დომენიკო გირლანდაიოს (1449-1494 წლები),მიერ 1490 წელს დაფაზე ტემპერათი (საღებავები,რომლის შემაკავშირებელ ნივთიერებად იყენებენ წყალში გახსნილ კვერცხის გულს და უმატებენ მცენარეულ ან ცხოველურ ზეთს) შექმნილ შედევრ-ტილოს.
“ცხოვრებისეული ფრაზეოლოგია”
1. „ხუთი წლის ბიჭუნა, რომლის ორი წლის ღვიძლ დას სასწრაფოდ ესაჭიროებოდა სისხლის გადასხმა, დიდი არჩევანის წინაშე დადგა, რადგან მას ავადმყოფი დისთვის სიხლი უნდა გადაესხა.
წითელი პაკუ
წითელი პაკუ - ინგლისურ ენაზე “Red-bellied pacu”,რომელსაც ასევე მოიხსენიებენ,როგორც “წითელმკერდა პაკუ”,წარმოადგენს მტკნარი წყლის მოყვარულ ქორდიანისებრთა ტიპის,პირანიასებრნთა ოჯახის თევზს.
გრაფი უგოლინო დელა ჯერარდესკა – “შიმშილით აღსასრული”
გრაფი უგოლინო დელა ჯერარდესკა - დაიბადა,დაახლოებით 1220 წელს,იტალიის უმშვენიერეს ქალაქ პიზაში,საკმაოდ გავლენიან და ცნობილ ოჯახში.აღსანიშნავია ის გარემოება,რომ მისი შთამომავლები დღემდე ცხოვრობენ იტალიის სხვადასხვა რეგიონებში.
ართურ კონან დოილი – “წიგნის დიდება”
„დაე იყოს თუნდაც ღარიბი თქვენი წიგნების თარო, ასედაც დაამშვენებს თქვენს უბრალო სავანეს. შიგნიდან ჩაკეტეთ კარები,
კრისტოფერ დარლინგტონ მორლი – “აფორიზმების” შესახებ წერდა…
“არ უნდა დავივიწყოთ,რომ მაქსიმები და აფორიზმები – ცხოვრების ჭეშმარიტი სიბრძნეა და ლიტერატურის მარილი;
თენგიზ ბეგლარიშვილი – “ზოგჯერ კაცს კლავენ”…
ზოგჯერ კაცს კლავენ…
განა ხანჯლით, – მტრული მოპყრობით,
ფრიდრიხ ვილჰელმ ნიცშე – „ხელოვნების” შესახებ წერდა…
„ხელოვნების საძირკველია ორი ერთიმეორის გამომრიცხველი საწყისი ბუნებაში: დიონისური და აპოლონური. პირველის დამახასიათებელია აღვირახსნილი დროსტარება,
ფრიდრიხ II დიდის წერილი ვოლტერს…
“უძვირფასესი საუნჯე,რაც მინდობილი აქვთ მეფეებს,ესაა ქვეშევრდომთა სიცოცხლე.მდგომარეობა მათ აძლევს საშუალებას,რომ გამოიტანონ სიკვდილის განაჩენი ან შეიწყნარონ უდანაშაულონი. (ავტორი გენია.ჯი)