რატომ იწყებს ჭადრაკში თამაშს თეთრი ფერის მქონე ფიგურა?
ერთ-ერთი ყველაზე ინტელექტუალური თამაშის – ჭადრაკის წინამორბედ თამაშად სპეციალისტები უძველეს ინდურ თამაშს – „ჩატურანგას” მიიჩნევენ, რომელსაც თავის მხრივ, ოთხი ადამიანი თამაშობდა ოთხი სხვადასხვა – წითელი, ყვითელი, შავი და მწვანე ფერების მქონე ფიგურებით.
ამონარიდები პროსპერ მერიმეს პიესიდან – „წმინდა ნაწილების ეტლები”
„ვისაც სიყვარული შეუძლია, იმას ბევრი რამის პატიებაც შეუძლია”.
„ქალი და ფული ყველგან გაძვრება!”
„სჯობს უჭმელობით სიკვდილი, საყვედურითა ჭამასა”. როგორ იღებოდა სახლის კარი ანტიკური ხანის ელადასა და ანტიკური ხანის „მარადიულ ქალაქში”?
ანტიკური ხანის ძველ საბერძნეთში ყოველი ბერძენის სახლის კარი გარეთ იღებოდა (აღნიშნულ ფაქტს მრავალი ისტორიული წყარო ადასტურებს, მათ შორის ძველბერძნული კომედიებიც).
ამონარიდები პროსპერ მერიმეს ნოველიდან – „ეტრუსკული ლარნაკი”
„თქვენ, მამაკაცებს ყველას გსურთ დონ-ჟუანის სახელი გაითქვათ. თქვენ გგონიათ, რომ სხვებს ასულელებთ, მაგრამ სინამდვილეში ხშირად თქვენზე უფრო გაქნილ დონა-ჟუანეტებს წააწყდებით ხოლმე”.
ამონარიდები ალფონს დოდეს რომანიდან – „კაცუნა”
„საშინელებაა ცხოვრება, როცა გარშემო არაკეთილისმსურველები გახვევია, როცა განუწყვეტლივ გეშინია და ყურადღება დაჭიმული გაქვს,
ამონარიდები გერმანელი მწერლების მოთხრობებიდან…
„ვისაც სიმდიდრე არ უწერია, ოქრო ისე უქრება ჯიბიდან, თვითონაც ვერ იგებს”. – ერნსტ თეოდორ ამადეუს ჰოფმანი (პატარა ცახესი ცინობერად წოდებული)
ამონარიდები თედორე დოსტოევსკის პირველი რომანიდან – „საწყალი ადამიანები”
„მდიდარ ადამიანებს არ უყვართ, როცა ღარიბები თავიანთ ხვედრს ხმამაღლა შესჩივიან. გვაწუხებენო, თავს გვაბეზრებენო, სიღარიბე ყოველთვის თავმოსაბეზრებელია; ძილს უფრთხობს ალბათ მათ მშიერთა გმინვა!”
ამონარიდები ფრანსუა მორიაკის რომანიდან – „ასპიტთა ბუდე”
„სიმართლე ითქვას, არავინ თავის სახეს არ გვაჩვენებს, არავინ”.