ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – “სოლომონ დოდაშვილი”

“თუ ეს ქვეყანა მხოლოდ იმისთვის არსებობს და მხოლოდ ის არის,რასაც ვხედავ,მაშინ სისაძაგლე ყოფილა მისი გაჩენა და წყევლის ღირსი – ვინც გააჩინა! თუ ამას იქით არაფერია და ჩვენი ყოფნა წუთისოფელში მთავრდება,მაშინ წარმოუდგენელია მის შექმნაზე უფრო დიდი ბოროტება,რადგან ის თავისთავშივეა საწყისი და საფუძველი ყოვლის ცოდვისა! თავხედი,შეუბრალებელი,დაუნდობელი,უმეცარი და სასტიკი ყოფილა ხუროთმოძღვარი მისი”. (ავტორი გენია.ჯი)

რეზო ამაშუკელი – “თუ პირში სათქმელს…”

- ა,ესეც შენი პანტიანი,

ნისლი ორბეთის,

ირაკლი უგულავას ნაწარმოებიდან – “ერეკლეს შვილები”

“იასემ არავის დააცალა.

შაჰის ცხენთან მიხოხდა.

ლევ ტოლსტოის მოთხრობიდან – “გამვლელი და გლეხი”

“არა,ჩემო ძმაო,ამისი თქმა არ მინდა.იმას როდი ვამბობ,რომ აქაოდა ღვთის წესზე იცხოვრეთ და მიწაც ჩვენი იქნება და ღალა-ბეგარისგანაც თავს დავიხსნიდით-მეთქი,მე იმას ვამბობ,იმიტომ არ ვარგა ჩვენი ყოფა,ჩვენ თვითონ ვცხოვრობთ უვარგისებად-მეთქი.ღვთის რჯულზე რომ ვცხოვრობდეთ,რანაირ ცხოვრებას გავწევდითო, – ეს მხოლოდ ღმერთმა იცის,მაგრამ ის კი მართალია,რომ ცუდ ცხოვრებას ავცდებოდით.

გალაკტიონ ტაბიძე – დავით კლდიაშვილის შესახებ წერდა…

“როდესაც ხელში ვიღებ დავით კლდიაშვილის წიგნს, არ შეიძლება არ გავიფიქრო: აი, კლდიაშვილი, განუმეორებლად მეტყველი, თავისებური კოლორიტით მწერალი… რომ დავით კლდიაშვილი არა, დაუხატველი დარჩებოდა მსოფლიო ლიტერატურაში სოლომონ მორბელაძე.

ფრაზეოლოგია „სიცილის” შესახებ…

„სიცილი ადამიანის სიცოცხლისუნარიანობის უმთავრესი ნიშანთაგანია. ვიდრე ადამიანს მტერზე, მოყვარეზე, თავის თავზე, საერთოდ რაიმეზე გაცინება შეუძლია, ეს იმას ნიშნავს, რომ მისი საქმე ჯერ კიდევ არ წამხდარა. ხალხი, რომელმაც ასეთი საღი, ასეთი გადამდები სიცილის უნარი შეინარჩუნა, არ არის განწირული”. გურამ ასათიანი (ავტორი გენია.ჯი)

ცნობილი ადამიანების „უკანასკნელი სიტყვები”…

1. „რა პასუხი უნდა გაგცეთ თქვენ მაშინ, როდესაც უკვე თქვენსავე უფროსს ვპასუხობ?!” – უილსონ მიზნერი (დიდი ამერიკელი დრამატურგი და მეწარმე)

სარა ბერნარი – “ეპიზოდი”

“მსოფლიო ისტორიაში ყველაზე ცნობილ მსახიობ ქალად” აღიარებული ერთ-ერთი უდიდესი ფრანგი თეატრის მსახიობი – სარა ბერნარი (1844-1923 წელბი),ერთობ უცნაური და ეპატაჟური თვისებებით დაჯილდოვებული ხელოვანი გახლდათ.

თეოდორ მომზენი – “ეპიზოდი”

დიდი გერმანელი ისტორიკოსი,ძველი რომის ისტორიისა და რომის სამართლის ბრწყინვალე სპეციალიატი – თეოდორ მომზენი (1817-1903 წლები),იმ პერიოდისათვის ჯერ კიდევ ახლად გამოგონებული ელექტროენეერგიის მიმართ,ძალიან უარყოფითად იყო განწყობილი.

ადოლფ ჰიტლერის წიგნიდან – “ჩემი ბრძოლა”

“ჩვენი პოლიტიკა,უცხო სისხლის გადასხმით ჩვენი ერის გაძლიერებას არ ითვალისწინებს”.