ნიკო ლორთქიფანიძის დიდებული ნოველა – „უკვდავება”

„მთის თხემიდან ადამიანი დაბლა-დაბლა მოდიოდა. თმაგაწეწილი იყო, ფეხშიშველი, ავადმყოფი. მაინც უხაროდა, რომ მწვერვალის ნისლსა და ბურუსს განშორდა და ამაყად ადგამდა ფეხს: სიამოვნებით უყურებდა განათებულს, ცოცხალ სოფელ-ქვეყანას.

ჯანსუღ ღვინჯილიას მოსაზრებები…

1. ”უხმაუროდ და უანგარიშოდ შექმნა შვენის ყველა საქმეს”.

“ბაზალეთის შავბნელი ბრძოლის” შემდგომ…

ბედუკუღმართი და ბედდამწვარი საქართველოს ისტორიის სისხლით გაჯერებულ ფურცლებზე ძმათამკვლელი ომების ქარიშხალი არაერთხელ არის აღწერილი.აღნიშნულ პოსტში შევეხები ჩვენი ისტორიის ერთ-ერთი ავადსახსენებელი მოვლენის – “ბაზალეთის ბრძოლის” (1626 წლის გვიანი შემოდგომა) შემდგომ განვითარებულ ერთობ ამაღელვებელ,სამარცხვინო და ყურადსაღებ ფაქტს.მას შემდეგ,რაც ქართლ-კახეთის მეფის თეიმურაზ I-სა და გიორგი სააკაძის ძმათამკვლელი ბრძოლა დასრულდა,თეიმურაზს იმერელი ტყვეები მიჰგვარეს.

ისკანდერ მუნში – ლუარსაბ მეფისა და ქართველების შესახებ წერდა…

” …და მისცა შაჰ აბასმა ლუარსაბ მეფეს ტფილისის ვილაიეთი,საქართველოს განთქმული ქალაქი,რომლის ციხესიმაგრეს თავი მარჩვიბის ვარსკვლავედის თაღამდე ჰქონდა აღმართული… ხოლო ხსენებული ლუარსაბი იყო საოცრად მომხიბლავი,მშვენიერი სახისა,მოხდენილი ყმაწვილი.

ალავერდი-ხანი (უნდილაძის) შესახებ…

ალავერდი-ხანი (უნდილაძე) – წარმოადგენდა XV-XVI საუკუნეებში მოღვაწე ერთ-ერთ უდიდეს (გამაჰმადიანებულ ტომით ქართველ) ირანელ პოლიტიკურ მოღვაწესა და საქართველოს დაუძინებელი მტრის, ირანის შაჰის აბას I-ის რეფორმების სულისჩამდგმელსა და განმახორციელებელს.

დავით აღმაშენებლის მიერ ჩამოყალიბებული – “სავაზირო” (უმაღლესი სახელმწიფო მთავრობა)

მას შემდეგ,რაც დავით IV აღმაშენებლის (1073-1125 წლები) ხელში,უზენაეს საერო ხელისუფლებასთან ერთად,მტკიცედ მოექცა უზენაესი სასულიერო საჭეთმპყრობელობაც,გენიალურმა ქართველმა მეფემ საბოლოოდ ჩამოაყალიბა უმაღლესი სახელმწიფო მთავრობა,რომელსაც – “სავაზირო” ეწოდებოდა, და რომელიც სრულიად ემორჩილებოდა მეფეს.

რა? სად? როდის?

შეკითხვა პირველი: ასეთი სახის სასაფლაოები დედამიწაზე ძალიან დიდ იშვიათობას წარმოადგენს.ერთ-ერთი მათგანი მდებარეობს წყნარ ოკეანეში განთავსებულ შობის კუნძულის სიახლოვეს. 2005 წლის 7 სექტემბერს,იმავე სასაფლაოზე შედგა ერთ-ერთი ასეთი სახის ტიპიური დაკრძალვა.

ლუდვიგ ვან ბეთჰოვენის ნააზრევი…

“დაე,ჩემმა ხელოვნებამ ერთადერთ მიზნად უბედურთა ხვედრის შემსუბუქება დაისახოს”.

ნიკო ლორთქიფანიძე წერდა…

“ხელიდან გვეცლება მიწა.

იკარგება ენა,

აკაკი წერეთლის მიმართვა “მომავალ თაობებს”…

“გამარჯობა თქვენი ახლად მომავალნო! მე,უკვე მიმავალი,გეთხოვებით და ვწუხვარ,რომ საგულისხმო ანდერძად ვერას გიტოვებთ,გარდა ხვეწნა-მუდარისა: