მითოლოგიური წარმოდგენები – “ჭაობის” შესახებ…

ჭაობი – წარმოადგენს დედამიწის ზედაპირის განსაკუთრებულ ტიპს,რომლისთვისაც დამახასიათებელია უტორფო და ტორფიანი,მუდმივად ტენიანი გრუნტი და სპეციფიკური მცენარეულობა,რომლებშიც გაბატონებულია ჰელოფიტები.აღსანიშნავია ის გარემოება,რომ – ჭაობი ადამიანისათვის უძველესი ეპოქებიდან ასოცირდებოდა ცუდ,ყველასგან მივიწყებულ და არაწმინდა ადგილებთან.

ბუირ-ნუურის ტბა

ბუირ-ნუურის ტბა – წარმოადგენს მონღოლეთის აღმოსავლეთითა და ჩინეთის სამხრეთ-დასავლეთ საზღვარზე მდებარე დიდ მტკნარ ტბას.მონღოლეთში მას სხვა სახლწოდებითაც,კერძოდ – ჰულუნ-ბუირის სახელით მოიხსენიებენ.

ვაჰიბას უდაბნო

ვაჰიბას უდაბნო – წარმოადგენს ქვიშიან უდაბნოს ახლო აღმოსავლეთში,კერძოდ ომანის სასულთანოში.სახელწოდება იმ რეგიონმა,სადაც უდაბნოა განთავსებული,ამავე რეგიონში მაცხოვრებელი ვაჰიბას ტომის ხალხის გამოისობით მიიღო.

კაცუშიკა ჰოკუსაი – “კანაგავას დიდი ტალღები”

“კაგანავეს დიდი ტალღა” – წარმოადგენს დიდი იაპონელი გრავიორის,ილუსტრატორის,მხატვრისა და უკიიოს სახვითი ხელოვნების სკოლის ერთ-ერთი უდიდესი წარმომადგენლის - კაცუსიკა ჰოკუსაის (1760-1849 წლები) მიერ ხეზე დახატულ უნიკალურ გრავიურას.

კონსტანტინე გამსახურდიას გენიალური რომანიდან – “დიდოსტატის კონსტანტინეს მარჯვენა”

“ეს იცოდე, ჭაბუკო, მაძღარი მონები ვერაფერს შეჰქმნიან კარგს. ეს ციხეები, ეს ეკლესიები და ეს სასახლეები მშიერების მიერაა აგებული”. 

ლევ ტოლსტოი წერდა…

“ორში ერთი უნდა აირჩიო: თუ ეშმაკის გზას გაჰყვები – ილოთე,ილანძღე,შეიძულე,ვერცხლსა და საშოვარს დაჰხარბდი,ღვთის კანონს კი ნუ შეუდგები,კაცისას მისდიე, – და უვარგის ცხოვრებას ეწევი; ღვთის სამსახური თუ გწადია – მხოლოდ მისი უნდა გესმას: არათუ ვინმე გაძარცვო ან მოკლა,არავინ უნდა განსაჯო,არავინ შეიჯავრო,ცუდ საქმეში არ გაერიო,ჰოდა უვარგისი ცხოვრებაც აგცდება”.

ფრანც იოზეფ ჰაიდნი – “მოზარდი” ლუდვიგ ვან ბეთჰოვენის შესახებ წერდა…

“თქვენო კურფიურსტულო უბრწყინვალესობავ! ვბედავ და მოკრძალებით ვუგზავნი თქვენს კურფიურსტულ უბრწყინვალესობას რამდენიმე მუსიკალურ ნაწარმოებს,შექმნილს ჩემი საყვარელი და სანდო მოწაფის ბეთჰოვენის მიერ.

მუხრან მაჭავარიანი – “ვიპოვით?!”

ძმითა ხარ მთვრალი!

ძმობა ჩემგან გინდა რაშიღა!

ლევან სანიკიძის გენიალური ნაწარმოებიდან – “დედა ისტორია”

„ყველამ იცოდა,მეფე-დედოფლის შუამდგომლობით უნდა გამოეშვა ნადირ-შაჰს ხორასნის ტყვეობიდან დაბრმავებული ძმები – შანშე და იესე ერისთავები.ძმა გზაზე მოჰკვდომოდა შანშეს.მოდიოდა,კუბოში ჩასვენებული ძმისა და მისი უბედურების თანაზიარი ახლობლების თანხლებით.

მიხაილ ზომჩენკოს ნაწარმოებიდან – “გონებისათვის”

“ეს დიდი ხნის წინ მოხდა.ნადირობიდან ვბრუნდებოდი,გზაში მომწყურდა და ერთი ქოხისაკენ გადავუხვიე,მინდოდა რძე დამელია.წინკარში ჯვარი დავინახე,ჩვეულებრივი არყის ხის ჯვარი იყო,საფლავებზე რომ დგამენ ხოლმე,იმგვარი,ალბათ ქოხში მიცვალებული ესვენა და ეს ჯვარიც მისთვის გამოეთალათ.