Monthly Archives: ივლისი 2016
ხედავთ, როგორი საშინელი შედეგი მოსდევს ვალებს?!”
“სათქმელად ადვილია. როდესაც უფალი ღმერთი სამყაროს ქმნიდა, სალარო გამოცარიელებული ჰქონდა. იგი იძულებული იყო ეშმაკთან დაეგირავებინა სამყარო და ისე ესესხა მისგან ფული. და რადგან უფალი ღმერთი, როგორც ღვთიურ, ისევე ადამიანურ კანონებითაც, კვლავ ეშმაკის მოვალედ რჩება, მას თავაზიანობის გამო არ შეუძლია აღუკვეთოს ეშმაკს ქვეყნად თარეში და არევ-დარევისა და ბოროტების თესვა.
ვენერა მილოსელი – “ეპიზოდი”
გენიალური ქართველი პოეტის – გალაკტიონ ტაბიძის მიერ დაწერილ “პარიზის დღიურებში” გვხვდება მეტად საყურადღებო ეპიზოდი,რომელიც ეხება ლუვრში დაცულ ძვ.წ.აღ-ით 130-100 წლებში შექმნილ მსოფლიოში სახელგანთქმულ ძველ ბერძნულ შედევრ-ქანდაკებას - “ვენერა მილოსელს”.
ეგვიპტური პირამიდების შესახებ…
ეგვიპტური პირამიდების მშენებლობის ნამდვილი მიზნის გაგება შეიძლება მხოლოდ მაშინ,როდესაც გავითვალისწინებთ ძველი ეგვიპტელების სარწმუნოების თავისებურებებს,იმ შეხედულებებს,რომლებიც მათი სარწმუნოების საფუძველს წარმოადგენდნენ: სიკვდილის შემდეგ ადამიანი ცხოვრებას აგრძელებს უკვდავების ქვეყანაში.
ჟან-ფრანსუა შამპოლიონი – “ეპიზოდი”
1790 წელს საფრანგეთის სამხრეთში მდებარე პატარა დაბა ფიჟაკის მცხოვრებმა ალკოჰოლური სასმელების მოყვარულმა წიგნით მოვაჭრე ჟაკ შამპოლიონმა მთლად პარალიზებულ ცოლთან – ჟანა-ფრანსუაზასთან ადგილობრივი მისანი ჟაკუ მიიყვანა.
შამს ედ-დინ მოჰამედ შირაზი ჰაფეზი – “შეუნდე ჰ ა ფ ე ზ ს ცოდვები ძველი”
გული მიფრთხება,გულისხმიერნო,
ღვთის გულისათვის,მომეცით ხელი!
მერე რა რომ ისინი “დილეტანტები” იყვნენ?!
თუკი თვალს გადავავლებთ მეცნიერულ აღმოჩენათა ისტორიას,ჩვენ არ გაგვიჭირდება იმის დადგენა,რომ მრავალი დიდი აღმოჩენა გააკეთეს “დილეტანტებმა”,”აუტსაიდერებმა”,ან თუნდაც სულაც იმ თვითნასწავლმა ადამიანებმა,რომლებიც რაღაც იდეით იყვნენ შეპყრობილნი.
„დამაკვირდი”
1. „ლატაკიაში პაექრობდნენ ქრისტე და მუჰამედი. ეს ზარებს არისხებს, ხოლო ის მინარეთიდან გაჰკივის. თვითეული თავის რწმენას ადიდებს და კაცი ვერ გაიგებს,
იცით თუ არა,რომ
1. როგორც ცნობილია,ადოლფ ჰიტლერი დასცინოდა ყოველგვარ სამართალს,მართლმსაჯულებასა და სასამართლო პროცედურებს.”მართალია ის,ვინც იმარჯვებს”, – ასეთი იყო მისი დევიზი.
ვაჟა-ფშაველა წერდა…
“მაკვირვებს ჩემი ბედი,ჩემი მდგომარეობა ქართველ საზოგადოებაში: გარეგანი პატივისცემა დიდი,ხოლო საქმით კი – არაფერი.გინდ მე ვყოფილვარ,გინდა ქუჩა-ქუჩა მაწანწალა ძაღლი.ძაღლს ან კი რა უჭირს,იმას პურის ნატეხს,ძვალს მაინც ვინმე გადაუგდებს,მე კი თუ ვითხოვე რამ,მომთავაზებენ ქვას პურად და ნაცარს თვალებში შესაყრელად.