„დამაკვირდი”
„მიყვარს საზოგადოდ ბავშვი. უგულითადესად პატივსა ვცემ მოხუცებულობას, ღირსეულად ვაფასებ ვაჟკაცობას. მაგრამ გული კი ჭაბუკობისაკენ მიმიწევს და ყველაზე უფრო იმას შეფრქვევით ვეტრფიალები”!.. – აკაკი წერეთელი
ამონარიდები ანტონ ჩეხოვის მოთხრობებიდან…
„ყოველი ადამიანის დანიშნულებაა, ეძიოს სიმართლე, ცხოვრების აზრი”. – (სახლი მეზონინით)
ანტიკური ხანის ყველაზე უცნაური ცოლ-ქმრის წყვილი
„დაუფიქრებლად იქორწინე. თუ გაგიმართლა – გამონაკლისი იქნები, თუ ცუდი ცოლი შეგხვდა – ფილოსოფოსი გახდებიო” – ამბობდა თავის დროზე ანტიკური ხანის გენიალური ძველ ბერძენი ფილოსოფოსი – სოკრატე.
ამონარიდები ივანე ტურგენევის მოთხრობიდან – „ზედმეტი ადამიანის დღიური”
„ადამიანები არიან ბოროტები, კეთილები, ჭკვიანები, სულელები, სასიამოვნონი, უსიამოვნონი. მაგრამ ზედმეტნი… არა”.
ალექსანდრე ყაზბეგი – „ეპიზოდი”
გრიგოლ ორბელიანის მიერ „ქართველების ჰომეროსად” წოდებული გენიალური ქართველი ლიტერატორი – ალექსანდრე ყაზბეგი (1848-1893 წლები), მწერალთათვის არადამახასიათებელი ერთი უცნაური უნარით გამოირჩეოდა.
სოფოკლე – „ეპიზოდი”
პოეტებისა და ლიტერატორების გაღმერთება ფრიად იშვიათ მოვლენას წარმოადგენდა ანტიკური ხანის საბერძნეთში. ასეთი პატივი ელადაში მხოლოდ რამდენიმე ლეგენდად ქცეულ შემოქმედს ხვდა წილად – ჰომეროსს,
ამონარიდები გავრილ ტროეპოლსკის მოთხრობიდან – „თეთრი ბიმი, შავი ყური”
„არიან სუფთა გულის უბრალო ადამიანები, „შეუმჩნეველნი” და „პატარები”, მაგრამ მათ უზარმაზარი გული აქვთ. სწორედ ისინი ამშვენებენ ცხოვრებას. რადგან ისინი იტევენ ყველაფერს, რაც კი კაცობრიობაში საუკეთესოა – სიკეთეს, უბრალოებას, ნდობას”.