ამონარიდები აგათა კრისტის რომანიდან – „ენდჰაუზის საიდუმლოება”
„რა საჭიროა ფინიის ყოლა, თუ თვითონვე დაიწყებთ ყეფას?”
ამონარიდები ნინო ნაკაშიძის პიესიდან – „ვინ არის დამნაშავე”
„ – ეჰეი, აგინს უყურე ვინცხამ! ამის დროია ახლა?
- რავა, ცოლის კოცნასაც დროი უნდა, ნენავ?
ამონარიდები მიხეილ მრევლიშვილის მოთხრობიდან – „ხარატაანთ კერა”
„კარში გასული ქალი, ვინ იცის, ვის არ გადააწყდება გზაზე…”
ამონარიდები გიორგი ნატროშვილის თხულებებიდან…
„სატკივარს არ უნდა გაუტყდე, არ უნდა დაემორჩილო, თორემ, ისე მოგთელავს, კაცის სახეს დაგაკარგვინებს…” – (შინდისფერი ყელსახვევი)
ამონარიდები გივი კარბელაშვილის რომანიდან – „გათანგულნი”
„მარტოოდენ სიმართლის ლაპარაკი მოზრდილ ასაკში ზოგი ადამიანისათვის სუსტი ჭკუის უპირველესი ნიშანია”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”
„გაჭირვება და შიმშილი კაცის გამოფხიზლების დედაა”.
ამონარიდები პოლიკარპე კაკაბაძის პიესიდან – „მეფე ვახტანგ პირველი გორგასალი”
„იმდენს ჩადიან ბოროტებას, რომ გვავიწყებენ ერთით მეორეს”.
ამონარიდები სერგო კლდიაშვილის რომანიდან – „მყუდრო სავანე”
„ცხოვრება, საერთოდ, მარტივი ამბავი არ არის, განსაკუთრებით კი ახლა, როცა ყველაფერი გართულდა.”
Genia.Ge-ს ფილოსოფიიდან…
„ადამიანი შვილს შვილიშვილობამდე და თვით შვილიშვილის შვილამდეც კი გასდევს თავისი დაუღლელი თუ დაღლილი მშობლისეული სიყვარულით, თუკი წუთისოფელი საამისო დროს მისცემს და