ამონარიდები აგათა კრისტის რომანიდან – „ენდჰაუზის საიდუმლოება”

„რა საჭიროა ფინიის ყოლა, თუ თვითონვე დაიწყებთ ყეფას?”

ამონარიდები ნინო ნაკაშიძის პიესიდან – „ვინ არის დამნაშავე”

„ – ეჰეი, აგინს უყურე ვინცხამ! ამის დროია ახლა?

- რავა, ცოლის კოცნასაც დროი უნდა, ნენავ?

ამონარიდები მიხეილ მრევლიშვილის მოთხრობიდან – „ხარატაანთ კერა”

„კარში გასული ქალი, ვინ იცის, ვის არ გადააწყდება გზაზე…”

ამონარიდები გიორგი ნატროშვილის თხულებებიდან…

„სატკივარს არ უნდა გაუტყდე, არ უნდა დაემორჩილო, თორემ, ისე მოგთელავს, კაცის სახეს დაგაკარგვინებს…” – (შინდისფერი ყელსახვევი)

ამონარიდები გივი კარბელაშვილის რომანიდან – „გათანგულნი”

„მარტოოდენ სიმართლის ლაპარაკი მოზრდილ ასაკში ზოგი ადამიანისათვის სუსტი ჭკუის უპირველესი ნიშანია”.

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”

„გაჭირვება და შიმშილი კაცის გამოფხიზლების დედაა”.

„ცხოვრებისეული ფრაზეოლოგია”

„ზოგჯერ ეჭვი საკუთარი თავის შებღალვაა”.

ამონარიდები პოლიკარპე კაკაბაძის პიესიდან – „მეფე ვახტანგ პირველი გორგასალი”

„იმდენს ჩადიან ბოროტებას, რომ გვავიწყებენ ერთით მეორეს”.

ამონარიდები სერგო კლდიაშვილის რომანიდან – „მყუდრო სავანე”

„ცხოვრება, საერთოდ, მარტივი ამბავი არ არის, განსაკუთრებით კი ახლა, როცა ყველაფერი გართულდა.” 

Genia.Ge-ს ფილოსოფიიდან…

„ადამიანი შვილს შვილიშვილობამდე და თვით შვილიშვილის შვილამდეც კი გასდევს თავისი დაუღლელი თუ დაღლილი მშობლისეული სიყვარულით, თუკი წუთისოფელი საამისო დროს მისცემს და