Daily Archives: იანვარი 23, 2018
ქრისტეფორე კოლუმბი – „ეპიზოდი”
ესპანეთის მეფის – ფერდინანდ II არაგონელისა და დედოფალ – ისაბელ I კასტილიელის უშუალო ბრძანებით რაინდთა ორდენის ესპანელი კომანდორის – დონ ფრანცისკო ბობადილიას მიერ პატიმრობაში აყვანილ ესპანეთის სამსახურში ჩამდგარ სახელოვან იტალიელ მეზღვაურ-მკვლევარსა და ამერიკის აღმომჩენ – ქრისტეფორე კოლუმბს (1451-1506 წლები),
ნიკოლოზ კოპერნიკი – „ეპიზოდი”
როგორც ცნობილია,გენიალური პოლონელი ასტრონომი,მექანიკოსი და მათემატიკოსი - ნიკოლოზ კოპერნიკი (1473-1543 წლები),დიდი ხნის განმავლობაში აყოვნებდა მზის სისტემის შესახებ დაწერილი უმნიშვნელოვანესი წიგნის დღის სინათლეზე გამოტანას და გამოცემას.
ბაბილონი – „ეპიზოდი”
უძველესი მესოპოტამიის დედაქალაქ – ბაბილონში მოქმედ კანონებში ჯერ კიდევ ძვ.წ.აღ-ით XX საუკუნეში იყო ფიქსირებული მშობლების მიერ შვილების გაყიდვის უფლება.
რატომ დაასრულეს სიცოცხლე სუიციდით ყმაწვილმა ლიტერატორებმა?
ყმაწვილ ფრანგ დრამატურგებსა და პოეტებს – ვიქტორ ესკუსსა (1813-1832 წლები) და ოგიუსტ ლებრას (1816-1832 წლები),ერთობლივად დაწერილმა პირველმა პიესამ,სახელწოდებით – „მავრი ფარუკი” უდიდესი პოპულარობა მოუტანა.
ჟან-პოლ მარატი – „ეპიზოდი”
1793 წლის 13 ივლისს,შარლოტა კორდეს მიერ აბაზანაში მოკლულ საფრანგეთის რევოლუციის ერთ-ერთ უმნიშვნელოვანეს წინამძღოლსა და იაკობინელთა ლიდერს – ჟან-პოლ მარატს (1743-1793 წლები) სიყმაწვილეში ერთი მიჯნური ჰყავდა.
„მანუს კანონების” თანახმად…
ინდოეთის უძველეს საკანონმდებლო კრებულში – „მანუ-სმრიტი” (მანუს კანონები),რომელიც გაჯერებული გახლდათ რელიგიური ელფერით,ვკითხულობთ:
სპარტაკი – „ეპიზოდი”
დიდი ძველ რომაელი ისტორიკოსის – მესტრიუს პლუტარქეს გადმოცემის თანახმად,უკანასკნელი და გადამწყვეტი ბრძოლის წინ,რომელიც თრაკიელი მონის – სპარტაკის (ძვ.წ.აღ-ით 110-71 წლები) დაქვემდებარებაში მყოფი გლადიატორებისა და მონებისაგან შემდგარ არმიას რომაული რეგულარული ჯარების წინააღმდეგ უნდა გადაეხადა,
ოთარ ჭილაძე წერდა…
„ხალხი უკვდავებაა,სწორედ მარადიულობაშია მისი ძალა და ერთადერთი,რაც ევალება,სიცოცხლის შენარჩუნებაა,რადგან სიცოცხლის გარდა,ყველაფრის აღდგენა და დაბრუნება შეიძლება თურმე,
ჯონათან სვიფტი – „ეპიზოდი”
მას შემდეგ, რაც დიდმა ირლანდიელმა მწერალმა-სატირიკოსმა, პოეტმა და საზოგადო მოღვაწემ - ჯონათან სვიფტმა (1667-1745 წლები) თავისი უახლოესი ადამიანის, უკეთილშობილესი ახალგაზრდა ქალის – ლედი აშბერჰემის გარდაცვალება შეიტყო, სასოწარკვეთილს აღმოხდა: