ამონარიდები დავით ასკურავას რომანიდან – „კვალი მანათობელი”
„სანამ ყოველი ქვეყნის ხალხი საკუთარ მიჯნებში არ დამაგრებულა, საშველი არ დაადგება კაცთ ბედნიერებას”.
დღის შეკითხვა Genia.Ge-სგან!
„ერთ-ერთ საყოველთაოდ ცნობილ ესპანურ ქალაქს” – XVI-XVII საუკუნეებში ზნე-ჩვეულებათა საშინელი სიწამხდრის გამო – „ბაბილონი” უწოდეს.
რევაზ მიშველაძე წერდა…
„გიჟის საუბარი, რა ჭკვიანურიც არ უნდა იყოს იგი, მაინც გიჟის საუბარია”.
ამონარიდები ვილჰელმ ჰაუფის რომანიდან – „ლიხტენშტაინი”
„პოლიტიკაში პატიოსნება მხოლოდ ნიღაბი შეიძლება იყოს”.
ამონარიდები დავით ასკურავას რომანიდან – „კვალი მანათობელი”
„იმრუშონ და იმამაძაღლონ დიდკაცებმა, მაგას აიტანს ერის ზნეობა, მთავარია, გლეხის სინდის-ნამუსის საფუძველი არ შეირყეს”.
ამონარიდები ნიკოლოზ აგიაშვილის წიგნიდან – „სერვანტესი”
„საზარელია, დასტკბე ვისიმე ტანჯვა-წვალებით, ვინც არ უნდა იყოს ის”.
ამონარიდები ვიქტორ-მარი ჰიუგოს რომანიდან – „კაცი, რომელიც იცინის”
„ – რაც მთავარია, ადამიანად არ გადაგვარდეო, – მეგობრულად ეტყოდა ხოლმე მგელს პატრონი”.
დომიციანე – „ეპიზოდი”
იმისათვის, რომ თავისი ფინანსური მდგომარეობა გაეუმჯობესებინა და რაც შეიძლება მეტად გამდიდრებულიყო, რომის ოდიოზმა იმპერატორმა - დომიციანემ (51-96 წლები) ერთი უცნაური და სკანდალური გადაწყვეტილება მიიღო:
იოზეფ გებელსი – „ეპიზოდი”
მესამე რაიხის მაღალჩინოსანთა უმრავლესობას უამრავი სხვადასხვა მეტსახელი ჰქონდა ხალხისგან მინიჭებული. ის კი არადა, ისინი თავადაც ურჩევდნენ ხოლმე ერთმანეთს მეტსახელებს.