„უეცრად სტუმარმა მაღლა აიხედა და მისი თვალი სურათებს რომ შესწვდა, რატომღაც შეცბა, წარბები მოეღუშა და ბავშვებმა აშკარად დაინახეს, რომ სტუმარი გაფითრდა, მერე ვანოს თვალებში ჩახედა და წყნარად უთხრა:

- ოთახი კარგად მოგირთავს… სურათებიც… – და უცებ ხმა ჩაეხლიჩა, – მაგრამ ის რად გინდა?

„ისეთი დრო მოდის, ისე მოგვერია ეს მანქანები და ისე ვშორდებით ერთმანეთს, რომ თუ რამე გადაგვარჩენს, მეტი სიყვარული და კაცის თაყვანისცემა გადაგვარჩენს”. – (ცრემლი სად არის)

„ომები… უომრად ცხოვრება არც ყოფილა და არც თუ ოდესმე იქნება”.

„ეჰ, რამდენი კაცი ფუჭდება უსამართლოდ”.

„ – ჩვენი თაობა, როგორც ჩანს, ღვინოს ვერ იტანს”. – (დოლომისი)

„ჭეშმარიტი სიყვარული ისაა, რომელიც განშორებას გაუძლებს”.

„რა ბედნიერი დღე გათენებულა… საქართველოში მიდიან!” – (სიზმარი)