Daily Archives: თებერვალი 24, 2015
მიხეილ ჯავახიშვილის რომანიდან – „არსენა მარაბდელი”
„ – ერთი მითხარი, რა უფრო გეტკინა, ჯოხი თუ გაშიშვლება? ხაბაზს ეს სიტყვა ეუცხოვა.
ჟან კასუ წერდა…
“ძნელი არის დიდხანს განიცდიდე უკმაყოფილებას და ამავე დროს მაღალი აზრები შეინარჩუნო.ყველაზე უფრო მნიშვნელოვანია: აზროვნებდე კეთილშობილად,დიახ,აზროვნებდე კეთილშობილურად,პატივით ეპყრობოდე საკუთრებას,მემკვიდრეობის უფლებას,მშობლების ავტორიტეტს,
ეგნატე ნინოშვილი – “ეპიზოდი”
1894 წლის 12 მაისს, სულ რაღაც ოცდათხუთმეტიოდე წლის ასაკში ჭლექის შედეგად უკიდურეს სიდუხჭირეში აღესრულა დიდი ქართველი მწერალი – ეგნატე ნინოშვილი (1859-1894 წლები). ქართველი მწერლის პანაშვიდზე სხვა უამრავ ხალხთან ერთად, რაღა თქმა უნდა, მისი მეგობრებიც მივიდნენ.
ტუბტენ გიაცოს “უკანასკნელი წერილობითი ანდერძი”
ტუბტენ გიაცო (1876-1933 წლები) – წარმოადგენდა ტიბეტის მეცამეტე დალაი ლამასა და ქვეყნის მმართველს 1895-1933 წლებში.როგორც სხვადასხვა ისტორიული წყაროებიდან ვგებულობთ,იგი არა მარტო სრულყოფილი “სასულიერო ოსტატი”,არამედ გასაოცარი პოლიტიკური ალღოთი დაჯილდოებული შორსმჭვრეტელი და ძლევამოსილი ხელისუფალიც ყოფილა.
შალვა საბაშვილი – “დაღლა”
დაიღალა დედამიწა,გზაში დიდხანს მარები,
დაიღალნენ ბილიკები,დაიღალნენ შარები,
გაბრიელ გარსია მარკესი “წიგნების წაკითხვის” შესახებ წერდა…
“ვკითხულობდი არა მხოლოდ სიამოვნებისთვის,არამედ იმის დაუოკებელი წყურვილით,რომ აღმომეჩინა,როგორ იყო დაწერილი დიდი წიგნები.
სერვიუს სულპიციუს გალბა – “ეპიზოდი”
69 წლის 15 იანვარს რომის იმპერატორი – სერვიუს სულპიციუს გალბა (ძვ.წ.აღ-ით 23 – ახ.წ.აღ-ით 69 წლები),რომის შემდგომი იმპერატორის მარკუს სალვიუს ოტონისა და მისი პირადი მტრების – “პრეტორიანელების” მიერ სასტიკად იქნა მოკლული.
იშიკავა გოემონი – (დრამატული ფინალი)
იშიკავა გოემონი (1558-1594 წლები) – წარმოადგენდა იმ ნახევრად-ლეგენდარულ იაპონელ ნინძას,რომლის აღსასრულიც დღემდე მიიჩნევა ერთ-ერთ დრამატული სიუჟეტის მქონე მოვლენად ისტორიაში.
ალჟირის ეროვნული ჰიმნი – “ეპიზოდი”
ჩრდილოეთ აფრიკაში მდებარე ქვეყნის – ალჟირის სახალხო დემოკრატიული რესპუბლიკის ეროვნული ჰიმნის ტექსტი დაწერილი იქნა 1956 წელს დიდი ალჟირელი არაბულენოვანი პოეტისა და “ალჟირის რევოლუციის პოეტად” წოდებული – მუფდი ზაკარიას (1908-1977 წლები) მიერ.